Het is een spannende week voor Vérine Bouwman (37) uit Wijchen. Ze is bezig met haar laatste voorstellingen als balletdanseres. Morgen (zaterdag) neemt ze na een carrière van ruim 20 jaar als professioneel danser afscheid van het publiek in het programma End of Season van Introdans.
In de afgelopen 20 jaar heeft ze honderden balletten gedanst. En met zo'n 80 shows per jaar zijn dat zo’n 1600 voorstellingen. “Een hoogtepunt kiezen is dan ook echt onmogelijk. De kracht van Introdans is de veelzijdigheid, daardoor blijft het als danser interessant en uitdagend.”
De in Nijmegen geboren Bouwman is 6 jaar als ze voor het eerst meegaat met een vriendinnetje en het “meteen heel erg leuk” vindt. Dan turnt ze trouwens ook al én ze doet aan wedstrijdzwemmen. Voor dat laatste heeft ze ook talent; ze wordt in haar leeftijdscategorie clubkampioen bij Zwemvereniging Wijchen en Gelders B-kampioen.
Uiteindelijk kiest ze voor synchroonzwemmen, wordt nationaal kampioen bij de duetten en haalt het nationaal jeugdteam dat klaargestoomd wordt voor de Olympische Spelen.
Met ballet blijkt ze ook een talent. Via Balletstudio Stella van Wanrooij in Wijchen en de Dansacademie in Arnhem belandt ze bij het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. De combinatie synchroonzwemmen en ballet wordt uiteindelijk problematisch.
“Vanaf mijn elfde ging ik doordeweeks iedere ochtend met de trein naar het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. ’s Middags – na de laatste school- en danslessen – nam ik de trein terug naar Veenendaal voor een paar uur zwemtraining. Mijn ouders haalden me dan vanuit het werk rond een uur of negen bij het zwembad op. Ik kon het niet meer combineren toen de schoolvoorstellingen van ballet en de zwemwedstrijden op dezelfde dagen begonnen te vallen. Ik moest kiezen.”
Een professionele carrière als synchroonzwemmer is in Nederland niet mogelijk, dus werd het ballet.
Ze rondt haar dansopleiding niet af in Den Haag. “Ik was 13 toen ik niet verder mocht. De verwachting was dat mijn voeten klassiek ballet op den duur niet aan zouden kunnen.”
Stoppen komt niet in haar op. Ze doet auditie in Amsterdam en Antwerpen en wordt op beide scholen aangenomen. “Ik koos voor Amsterdam.”
Op haar zeventiende – in het tweede jaar hbo van de Nationale Balletacademie – begint ze aan een stage bij Introdans, het nationaal en internationaal gerespecteerde balletgezelschap dat zetelt in Arnhem. Die stage bevalt van beide kanten zo goed dat haar stagecontract nog een keer verlengd wordt.
Om te kijken hoe ver ze in haar ontwikkeling is, doet ze tijdens haar stage mee aan een auditie voor nieuwe dansers bij Introdans. Bij dergelijke audities komen honderden dansers uit de hele wereld om te proberen een plekje te veroveren. Tot haar verrassing wordt ze aangenomen, terwijl ze nog bezig is met haar opleiding.
“Ik heb op school gesmeekt om mijn theorievakken en scriptie te mogen afmaken tijdens mijn eerste contractseizoen.” Dat lukt en sinds 2006 danst ze bij Introdans.
Op haar werk ontmoet ze de Italiaanse danser Salvatore Castelli; ze blijken niet alleen liefde voor de dans te hebben, maar ook voor elkaar en inmiddels zijn ze 7 jaar getrouwd en hebben 2 kindjes, van 5 jaar en 8 maanden. “Onze situatie is uniek: we werken samen, dansen samen en gaan op tournee. Hoe mooi is dat. Dat koesteren we.”
Professioneel (ballet) danser is een veeleisend beroep, met lange dagen en veel avonden van huis om in binnen- en buitenland op te treden. In de afgelopen 20 jaar heeft Bouwman met Introdans in een groot aantal landen opgetreden: zoals Duitsland, België, Groot-Brittannië, Italië, Rusland, Zuid-Afrika, Verenigde Staten, Argentinië.
Een rijke carrière die haar niet alleen een partner opleverde, maar ook roem en erkenning. In 2018 krijgt Vérine Bouwman in het bijzijn van prinses Beatrix een bijzondere prijs uitgereikt: de prestigieuze Prijs van Verdienste van het Dansersfonds ’79. Een onderscheiding die is uitgereikt aan onder anderen Igone de Jongh (het jaar na Bouwman), Ed Wubbe, de deze maand overleden Krisztina de Châtel, en Conny Janssen.
De jury zei over haar onder meer: “De enthousiaste, gretige oud-leerlinge van de Nationale Balletacademie in Amsterdam – én voorheen fanatiek zwemster – is uitgegroeid tot een onbetwiste, uiterst betrouwbare pijler binnen het danserstableau van Introdans.”
En nu, na een danscarrière van ruim 20 jaar, nadert het einde. In nog 2 voorstellingen kan de Wijchense in de voorstelling End of Season haar danskwaliteiten laten zien: vanavond in Schouwburg Nijmegen en morgen in Theater Orpheus in Apeldoorn. Ze danst 2 stukken met haar dans- en levenspartner Castelli. Dan zit het erop.
Bang dat ze in een zwart gat valt en het publiek, het applaus en het werken met Salvatore heel erg gaat missen, is ze niet. “Ik blijf bij Introdans werken als repetitor/balletmeester.” Dat betekent dat ze verantwoordelijk is voor het technische en artistieke niveau van de dansers in het gezelschap. Zo studeert ze nieuwe stukken in met de dansers.
"In 2019 heb ik naast het dansen voor het eerst gewerkt als repetitor, op invalsbasis. Toen realiseerde ik me: dit is voor mij een goede manier om al mijn kennis en ervaring door te geven aan een volgende generatie dansers."
(Bron: onder andere Introdans)