In een wedstrijd met liefst negen treffers heeft AWC weten te winnen van tegenstander Silvolde. Mede dankzij drie doelpunten van spits Safa Kizir werd met 6-3 gewonnen. Bij de rust stond het nog 3-3, maar in de tweede helft wisten de mannen van coach Camiel Jager afstand te nemen.
Voordat er gevoetbald werd, was er eerst een minuut stilte voor de vorige week overleden AWC-er in hart en nieren, Theo van Deelen.
Al in de eerste minuut was het raak, maar voor AWC wel aan de verkeerde kant. Uit een hoekschop wist Silvolde op voorsprong te komen. Het antwoord van de Wijchenaren kwam snel, doordat Safa Kizir na een mooie actie de bal langs doelman Marco Olthuis wist te schuiven. Na negentien minuten maakte de aanvaller zijn tweede, toen hij de bal in de verre hoek schoof. Opnieuw volgde het antwoord snel, maar ditmaal van Silvolde; Evert Römer schoot de bal via de onderkant van de lat achter keeper Jarik Veltmaat. De negenentwintigste minuut leverde zelfs twee goals op. Eerst schoorde Römer weer, ditmaal uit een hoekschop. Freek Thoone zorgde direct hierop voor de gelijkmaker, na een mooie solo. Met de 3-3 werd de kleedkamer opgezocht.
In de rust was het duidelijk trainer Jager zijn mannen goed op scherp had gezet. Eerst redde Olthuis nog goed op een inzet van Boy Visser, maar de aanvallende middenvelder scoorde tien minuten na rust alsnog. Na een diepe pass tikte hij de bal eerst langs de doelman, om vervolgens in een praktisch leeg doel te scoren. Twee minuten erna tekende Kizir voor zijn derde treffer; hij kreeg een steekpass van Thoone en completeerde zijn hattrick. Na 66 minuten maakte Visser ook nog zijn tweede. Een hoekschop kwam voor zijn voeten en vanaf de rand van het zestienmetergebied schoot hij de bal binnen. De slotfase leverde aan beide kanten geen grote kansen meer op, waarmee AWC uiteindelijk de 6-3 over de streep kon trekken.
Opstelling: Jarik Veltmaat; Rico Timmermans, Nicky van de Groes (c), Idar Kramer, Sven Jansen; Youri Hubers, Boy Visser, Daan Pauwels (’73 Joost Loeffen); Freek Thoone, Safa Kizir, Fren Stevens (’79 Laurens Loenen)
