Ans Baars ging in gesprek met Corné Kwint, dierenarts van dierenkliniek Kwint. Corné vertelt o.a. over het ontstaan, de toekomst en het specialisme van de dierenkliniek.
Hoe is uw dierenkliniek ontstaan?
In 1986 ben ik afgestudeerd en in 1987 ben ik samen met mijn vrouw begonnen. De praktijk moest nog opgebouwd worden. Na 5 jaar kwam Christel Hendriks als eerste onze praktijk versterken. Christel is 14 jaar in dienst geweest en werkt nu bij de sigarenwinkel op de markt. De praktijk groeide en werd steeds groter, mede door de versterking van een collega dierenarts. Het werd door de groei al snel te klein en ik kreeg de gelegenheid om het pand beneden te kopen. Het pand is verbouwd om er een goede dierenartsenpraktijk van te maken en is uitgegroeid naar een praktijk met meerde assistentes en dierenartsen.
Welke specialisme behelst uw kliniek?
Wij zijn een 1e-lijns-praktijk, dat betekend dat wij het werk kunnen doen tot het moment dat de dierenspecialisten het moeten overnemen. Een specialist weet van één deel van de diergeneeskunde veel meer dan van andere onderdelen, denk hierbij aan botbreuken. Zij hebben een afdeling orthopedie, dermatologie, interne, oogheelkunde, radiologie en chirurgie. Wij willen graag een hele goede 1e lijns-praktijk zijn die leuk en gezellig is en die goed contact heeft met de eigenaar en ook vriendelijk is voor het huisdier. Dat is onze eerste aanzet. We willen er echt zijn voor de mensen. Het is een beroep met veel emotie. Je moet weten wat er gebeurt en speelt er aan de andere kant. De eigenaar heb je nodig om al het goede eruit te halen, de eigenaar spreekt voor zijn/haar huisdier.
Hoe is uw interesse ontstaan voor dit vak?
Ik ben opgegroeid op het boerenbedrijf van mijn ouders. Ik heb geluk gehad dat ik bij de 1e loting voor diergeneeskunde gelijk werd ingeloot. Van jongs af aan was ik al geïnteresseerd in kleine huisdieren. Het verschil tussen kleine of grote huisdieren is dat je bij grote huisdieren moet denken aan al wat wij bij de slager aan vlees kunnen kopen.
Hoe zo u uw vak kunnen omschrijven?
Het is een commutatief vak, je moet goed om kunnen gaan met emotie. We hebben natuurlijk ook te maken met verschillende type eigenaren. Wat ik het belangrijkste in dit vak vind, is om me goed te positioneren, om goed en snel aan te voelen wat de eigenaar van jou verwacht. En daarnaast natuurlijk het verzorgen en onderhouden van huisdieren. Als mensen zo liefdevol over hun huisdier praten, dat vind ik gewoon prachtig en daar moeten wij dus ook aanvulling en ondersteuning aan geven. Als dank krijgen wij vaak dankkaartjes van de eigenaren. En ik overdrijf niet als ik zeg dat we maar weinig voor bij de koffie hoeven te halen. De dankbaarheid van de eigenaren dat je hun huisdier hebt kunnen helpen maakt ons vak mooi!
Hoe ziet u de toekomst voor uw dierenartsenkliniek?
Ik zit nu 30 jaar in het vak en je hebt steeds meer spelers op de markt. Het aantal huisdieren is toch wel hetzelfde gebleven. Maar er is meer onrust door het ontstaan van tuincentrums, grote ketens en praxiszaken die actief zijn geworden door een dierenarts in te huren. Deze zijn vaak gebaseerd op de prijzen voor de mensen die daar voor gevoelig zijn. De concurrentie was er wel maar dit geeft toch veel meer onrust voor de toekomst, onze collega’s zijn positieve concurrenten en dat is toch heel anders. Vroeger was je alleen maar met het huisdier bezig, nu in deze tijd ben je ook bezig met de vraag “hoe houd ik de eigenaar binnen onze praktijk”. Dat is voor alle dierenartsen een andere situatie en dat veranderd de toekomst. Je hebt mensen die voor de enting kijken waar zij het goedkoopste terecht kunnen en komen dan weer terug, maar je hebt ook trouwe mensen die blijven.
Hoe staat het met de bijscholing van uw vak en aan welke regels moet u voldoen?
Bijscholing voor dierenartsen zijn vrijwillig. De maatschappij voor diergeneeskunde zou dit graag anders willen. In onze praktijk doen wij aan bijscholing, maar er zijn collega’s die het verplichten hiervan tegenhouden. Net zoals bij andere vakgebieden hebben wij ook puntensystemen en via dat puntensysteem kunnen wij ons registreren. Het is niet een vanzelfsprekend goed dat iedereen dit doet. Ik ken dierenartsen van dichtbij die nooit naar een cursus gaan. Ik denk dat wij als beroepsgroep niet kunnen blijven accepteren van het niet verplicht te stellen om via cursussen bijscholing te volgen.
Wat is het geheim dat uw praktijk het zo goed doet?
Wij willen graag een gezellige 1e lijns-praktijk zijn, goed voor u en uw huisdier en dat is de basis en dat willen wij ook uitstralen. Het één op één contact vinden de mensen leuk en ook als de mensen binnen komen en ik laat blijken dat ik ze herken. Vaak weet ik exact wat ik bij het huisdier aan behandeling heb gedaan, alleen ben ik slecht in namen onthouden.
Waar wilt u mee afsluiten voor onze lezers?
Ik hoop dat mensen tevreden zijn over ons en mocht het niet zo zijn, dan vinden wij het fijn om het te horen. Wij willen graag horen als het niet goed gaat en hopen dat de mensen ons dan ook bellen. Wij willen in onze praktijk steeds beter worden en dan willen wij het ook horen als het een keer niet goed gaat, daar kunnen wij alleen maar van leren. Onze grootste wens is dat wij met onze praktijk de komende jaren zo door mogen gaan op de manier waarop de mensen het waarderen en dat ze daardoor onze praktijk ook blijven bezoeken.
“Tot slot wil ik iedereen heel veel liefde en plezier met en aan hun huisdier wensen” 
