COLUMN - Judith Steenbrink

Afgelopen week kregen we, terwijl we in de Oude Sint-Victorkerk in Batenburg met 9 musici van Holland Baroque aan het repeteren waren voor een concert in Slot Loevestein later die week, het nieuws te horen dat het orkest vanaf 2025 geen financiële steun meer krijgt. Voor wie niet helemaal op de hoogte is van het complexe subsidiesysteem in Nederland: zonder deze steun is het voortbestaan van zo’n ensemble onmogelijk.

Elk land heeft zijn eigen systeem om cultuur te ondersteunen. In Nederland gaat geld naar zowel concertzalen als koren, orkesten, opera et cetera. De beoordeling was zeer positief. De artistieke kwaliteit van Holland Baroque, ons hart voor educatie en talentontwikkeling en onze spannende samenwerkingen werden geroemd. Een positief advies. Het geld is echter op.

Daar zaten we dan in de kerk. We waren in shock. De soliste van het orkest vroeg of we wilden stoppen met repeteren. We keken elkaar aan: “Stoppen?” We speelden door. Soms met een traan. In 20 jaar hebben mijn zus Tineke en ik dit ensemble opgebouwd. Tournees naar China, Zuid-Afrika, Canada. Internationale boekingen staan tot in 2027 gepland.

Maar naast internationale successen spelen we óók overal in Nederland. Van Leeuwarden tot Helmond, van Batenburg tot Concertgebouw. Daarnaast nodigen we topsolisten van over de hele wereld hier naar toe uit en spelen we vanuit de barokke taal muziek van allerlei stijlen en genres. In de afgelopen 4 jaar zijn we opgenomen in de culturele basisinfrastructuur. Dan word je ‘onmisbaar’ genoemd. Onmisbaar van zo korte duur?

We repeteerden verder in Batenburg. Vol ongeloof. Want als deze plannen doorgaan, dan is het einde van het orkest in zicht. Die dag kwam er ook nog een nominatie voor de Edison Klassiek Publieksprijs binnen voor de ' Missa Sancti Georgii' die Herman Finkers schreef en die Holland Baroque samen met Cappella Amsterdam opnam; wat een absurd momentum!

Verslagen en in paniek dreef ik even helemaal weg van Batenburg Baroque Festival. Het leek allemaal even helemaal zinloos. Toch, nu een paar dagen later, is mijn enthousiasme teruggekomen. Dit festival laat precies zien wat belangrijk is en waar ik, en vele anderen, ons met volle overtuiging voor inzetten. Laten zien dat muziek over grenzen heen kijkt en mensen verbindt. Een moment van schoonheid, creativiteit en inspiratie. En dat je daar niet zo ver voor hoeft te reizen. Gewoon in de prachtige historische locaties vlak in de buurt.

Kom maar op Festivalkoor, wandelaars met Tim Knol, luisteraars naar het gesprek met Sinan Can, we zien uit naar jullie komst! Een aantal concerten zijn uitverkocht, voor andere concerten geldt ‘laatste kaarten’.

Lief publiek; wat fijn dat jullie komen! Kunst heeft alles in huis om voor te strijden!