Wijchense Zainab Osman zet zich in voor vrouwen

Vorige week zondag was de internationale vrouwendag. De Wijchense Zainab Osman was één van de sprekers. Zij zet zich in voor het vrouwenrecht en vrouwenemancipatie.

Zainab Osman komt oorspronkelijk uit Somalië, Oost Afrika, zij is in 1974 geboren, 20 jaar woonachtig in Wijchen en moeder van drie prachtige zonen. Sinds 2014 is zij raadslid voor de PvdA. Daarnaast werkt ze als verzorgende in de ouderenzorg in Zorgcentrum de Meander te Wijchen.

De internationale vrouwendag is omstreeks 1900 in New York ontstaan. De vrouwen gingen daar voor het eerst staken voor het arbeidsrecht van de vrouwen, het vrouwenrecht, vrouwenemancipatie en vrouwenbeweging. Op heel veel plekken in de wereld is dit nog steeds niet mogelijk. De rozen die op de flyer van de Internationale Vrouwendag staan, staan symbool voor allerlei culturen, hoop, vrede, kracht en daar staat een vrouw voor.

Zainab vertelt waarom zij zich inzet voor o.a. het vrouwenrecht.

“Vanuit thuis heb ik dat stukje solidariteit meegekregen. Dat betekent dat je stilstaat bij je medemens. Ik vind het ook ècht mijn plicht om als vrouw, die notabene in de politiek zit, een bijdrage te leveren om situaties voor vrouwen te verbeteren waar dat mogelijk is. In Wijchen is er nog te weinig aandacht voor, het leeft niet. Terwijl er zoveel vrouwen in Wijchen leven die het moeilijk hebben.

Ik heb nu de kans gekregen om te laten zien wie ik ben. Ik ben een vrouw en ik tel mee, want ik sta midden in de maatschappij en lever een aandeel om een betere wereld te creëren. Ik kijk naar het gemeentelijk beleid in Wijchen, zoals “wat doen we eigenlijk met de vrouwenemancipatie en hoe zit het nu met de positie van vrouwen in Wijchen?”. We moeten de vrouwen met werk op weg helpen, aanzetten tot studie, jonge meisjes inspireren. Vrouwen moeten vrouwen kunnen inspireren. Daarom was het thema tijdens de internationale vrouwendag ook “Vrouwen ontmoeten Vrouwen”. Door de ontmoeting deel je je levensverhaal en doordat je je levensverhaal kunt delen ontstaat er ook een draagvlak voor elkaar en kom je verder."

Zainab vervolgt: Toen ik vroeger op het schoolplein stond en het Nederlands nog niet goed beheerste, spraken andere moeders mij aan. Ik ben gaan zwemmen met deze vrouwen, terwijl ik niet kon zwemmen. Het was voor mij zo laagdrempelig en dat had ik ook nodig. Zo is de groep Wereldvriendinnen eigenlijk ontstaan.

Ik vind de Internationale Vrouwendag heel belangrijk omdat wat ik nu heb niet vanzelfsprekend is. In Wijchen is echter al tien jaar niet meer stilgestaan bij de Internationale Vrouwendag. Alleen de Hindoestaanse tempel heeft er wel bij stilgestaan. Dat mag niet zo verder gaan. We moeten ook in Wijchen hier elk jaar bij stil staan.

Wij zijn vrouwen en dat geeft ons verbondenheid en dat willen wij laten zien. En dat maakt de vrouw ook sterk. De verbondenheid is ook nodig om dat te kunnen laten zien, we zijn allemaal vrouwen met een culturele achtergrond. “Dus hoe mooi is dat dan”.

De verschillen er niet toe doen, de verbondenheid is eigenlijk veel groter. Hoe meer de ontmoeting, des te sterker de verbondenheid ook wordt. Ik heb je nou ontmoet en dan zeg je wat, ik heb een kijk op een bepaalde stuk. Door die ontmoeting en dat je een gesprek voert kan je op een andere gedachte gebracht worden. Dat je ook anders tegen dingen aan kunt kijken. Ik weet dat er heel veel vrouwen zijn die het lastig vinden, de drempel ligt voor hen te hoog. Vooral voor vrouwen met een andere achtergrond is dit wel een mooie gelegenheid om hen te helpen om over de drempel heen te stappen. “

Samen dansen