Frans Derks: ‘Saamhorigheid kenmerkt AWC’

Frans Derks
Frans Derks
Foto: CIZO Communicatie Wijchen

Hij is al ruim 60 jaar lid van AWC, bekleedde bijna een kwart eeuw diverse bestuursfuncties en wil dat zijn as wordt uitgestrooid op het AWC-park. Maar zo ver is het nog lang niet, als het aan Frans Derks (68) ligt. Hij was betrokken bij de organisatie van diverse jubilea en speelt nu op de achtergrond ook een rol bij het 90-jarig bestaan van de oudste nog bestaande voetbalvereniging van Wijchen.

Sv AWC, of in de volksmond AWC, bestaat op 28 april precies 90 jaar en dat wordt dit weekend al groots gevierd. Ruim 60 jaar van de historie van de club maakte ‘mister AWC’ Frans Derks mee. Derks, geboren en getogen in Wijchen, is sinds zijn pensionering fulltime bezig. Als bestuurslid van de Buurtbusvereniging Rijk van Nijmegen, als voorzitter Leefbaarheidsgroep Valendries, als voorzitter van Wijkvereniging ’t Achterom en met het samen met zijn vrouw Herma regelmatig oppassen en opvangen van de 6 kleinkinderen. Verder is hij – als medeoprichter van Kernachtig Wijchen – nog enigszins politiek actief. En uiteraard is er AWC.

Wat betekent AWC voor jou?

“Alles … AWC betekent voor mij net zoveel als m’n huwelijk en mijn kleinkinderen. Nog steeds, hoewel ik geen voorzitter meer ben en niet meer in het bestuur zit. Ik was 8 jaar toen ik lid werd. Dat mocht eigenlijk niet, want je moest 10 zijn. Maar ik wilde voetballen. Mijn vader zei toen: je kunt gaan voetballen bij AWC, maar als er ooit een ander shirt komt te hangen dan groen-wit, dan breek ik alle twee je benen. Ik heb AWC met de paplepel ingegoten gekregen. AWC is alles voor mij. Ik word er ook mee geconfronteerd, nog steeds. Als ik ergens loop dan vragen mensen aan mij: hoe is het met AWC?”

Wat betekent AWC voor Wijchen?

“Wijchen is AWC. Dat durf ik keihard te zeggen. Vroeger gingen alle jongens in Wijchen voetballen bij AWC. Weet je wat wij vroeger deden? Als er een nieuwe inwoner in Wijchen kwam, moest ie zich aanmelden bij de gemeente om zich als nieuwe inwoner in te schrijven. Nu hadden wij bij AWC van die kleine boekjes waarin stond ‘Welkom in Wijchen, word lid van AWC’. Je kon pas inwoner worden als je zo’n boekje meebracht bij je inschrijving bij de gemeente. Dat hadden we geregeld via Piet Verheijen, oud-voorzitter van AWC en broer van de oprichter Hent. Piet was gemeentesecretaris dus 1 en 1 is 2. Wij zijn weleens wezen kijken of iemand zo’n boekje meenam. Dan gingen we erachteraan lopen om te vragen of mensen dat boekje hadden en lid wilde worden van AWC. Mensen uit Woezik flikkerden dat boekje weg en dan wisten wij dat we die niet moesten hebben. Mooi toch? Ja, zo ging dat toen.”

 Is de sfeer bij de vereniging veranderd?

“De sfeer bij een vereniging is in die jaren wel veranderd. Dat merk ik ook bij AWC. Dat is overigens niet alleen bij ons, dat geldt voor alle verenigingen. Mensen hebben tegenwoordig veel meer te doen. Wij hadden vroeger alleen maar het voetbal. Nu zijn veel mensen daarnaast ook lid van een andere sportclub of verenigingen. Toch neemt AWC nog een belangrijke plaats in de samenleving in. We hebben bijna 1100 leden en bijna 300 mensen aan vrijwilligers! Ze doen allemaal wel iets minder dan wij vroeger, maar ze zijn er wel.”

Wat kenmerkt de voetbalvereniging AWC?

“Saamhorigheid. Samen. We hebben ons jeugdhonk in 2014 verbouwd en ik heb toen een hele fotowand laten maken met duizenden oude foto’s. Prachtig. Dat is een wand van 11 meter lang en 2 meter zoveel hoog met allemaal foto’s van 15 bij 15 centimeter. Vanaf het begin tot nu. Daar wilden we een tekst bij plaatsen. Daar heb ik heel lang over na lopen denken over wat er nu moest komen. Geen AWC, niet het clublied, maar een spreuk. Toen kreeg ik ineens ’s nachts het idee wat erop moest: Samen. Daar bereik je alles mee, van de E20 tot en met het eerste. Het begrip ‘samen’ komt overal terug. We doen het allemaal samen, niet alleen bij AWC, maar ook in Wijchen en daarbuiten. Niet meer en niet minder.”

Wat zijn voor jou tot nu toe de hoogtepunten geweest?

“Een van de hoogtepunten is de eerste keer dat het eerste elftal naar de hoofdklasse promoveerde. Maar ook de verbouwing van het jeugdhonk. Net zo belangrijk vind ik het opstarten met de Champions League. Voor de kleintjes bij AWC, die voor de eerste keer gaan voetballen, zijn we hier zo’n 10 jaar geleden mee begonnen; we doen dat 2 x keer per jaar. Op zaterdagmorgen spelen die kleintjes dan een toernooi – dat duurt een paar weken – en dan zijn ze Ajax, Barcelona, Juventus, Feyenoord en noem maar op. Ze dragen dan ook het shirt van dat team. Dat is zo mooi om te zien. Tranen in de ogen. Het mooiste is de uitreiking van de beker, een grote beker die ik elke week in de kantine zette. Die kinderen kwamen dan voorzichtig kijken en vroeger of ze hem mochten aanraken. Bij de prijsuitreiking staat de kleedkamer bomvol met ouders en we spelen de tune van de Champions League. De laatste jaren is er ook een artiest. Ja, ik vind dit wel het mooiste moment van het jaar.”

Wat zijn de dieptepunten?

“Dat is toch wel het loslaten van een lid. Als een lid overlijdt is dat heel erg. Ik herinner me nog dat er een keer 2 neefjes van elkaar, die voetbalden in de A-junioren, allebei zijn verongelukt in Duitsland. Dat vergeet ik nooit meer. We hebben in de afgelopen tientallen jaren heel veel mensen verloren. Dat is triest. Daarbij vallen alle degradaties in het niet. Als je degradeert, kun je ook weer promoveren.”

De jeugd heeft altijd een speciale plek gehad bij AWC en bij jou.

“De jeugd is altijd mijn stokpaardje geweest. Wie de jeugd heeft, die heeft de toekomst en dat zal altijd zo blijven. Als je jeugd hebt, heb je alles. De club die groeit en als je de jeugd goed begeleidt dan krijg je op den duur vanzelf eerste-elftalspelers. Maar niet alleen het eerste, ook het derde elftal en andere elftallen zijn belangrijk voor AWC. Het is mooi als je iets voor een ander kunnen betekenen, dat is het belangrijkste wat er is, en met name voor de jeugd. Och, als ik die mennekes zie voetballen van de Champions League, dat is toch mooi?”

De toekomst voor AWC. Hoe zie je die?

“Kunnen we in de toekomst kijken? Maar dat AWC de 100 jaar zal halen, daarvan ben ik overtuigd.”

Waarschijnlijk is dit de oudste foto van AWC, genomen in 1932. Foto: sv AWC

 

Zie ook AWC 90 jaar
Deel 1: De oprichting
Deel 2: Promoties en degradaties
Deel 3: Samen één, samen beter

Het nieuws van wijchen.nieuws.nl gemakkelijk volgen? Like dan ook onze Facebookpagina of krijg gratis onze
dagelijkse of wekelijkse nieuwsbrief.
Aanmelden nieuwsbrief
Cookieinstellingen